ഇന്ത്യയുടെ അയൽരാജ്യമായ ബംഗ്ലാദേശിൽ നടന്ന വിദ്യാര്‍ത്ഥികളുടെ അക്രമാസക്തമായ സർക്കാർ വിരുദ്ധ സമരം എല്ലാ സീമകളും ലംഘിച്ചത് മനുഷ്യരാശിയെ ലജ്ജിപ്പിക്കുന്ന തരത്തിലായിരുന്നു. സ്വന്തം ജീവന് ഭീഷണിയാകുമെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞ പ്രധാനമന്ത്രി ഷെയ്ഖ് ഹസീന അഭയം തേടിയെത്തിയത് ഇന്ത്യയിലാണ്. ഒരു മുസ്ലീം സ്ത്രീയുടെ ജീവൻ അപകടത്തിൽപ്പെടുന്നത് കണ്ട് അവര്‍ക്ക് സം‌രക്ഷണം നല്‍കിയ പ്രധാന മന്ത്രി നരേന്ദ്ര മോദി സനാതന ധർമ്മം എല്ലാവർക്കുമുള്ളതാണെന്ന് തെളിയിക്കുകയായിരുന്നു ഈ പ്രവര്‍ത്തിയിലൂടെ ലോകത്തിന് കാണിച്ചുകൊടുത്തത്. ഇന്ത്യയുടെ ഈ ധീരമായ തീരുമാനം എന്നും ലോകമെമ്പാടും ഒരു മാതൃകയായി നിലകൊള്ളും. ഇരുപത്തിയൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഇന്ത്യ ഒരു ഭീരുവും പിന്നോക്കവും സ്വാർത്ഥവും അവസരവാദപരവുമായ രാഷ്ട്രമല്ലെന്ന് ഈ തീരുമാനമെടുത്തതോടെ ലോകം തിരിച്ചറിഞ്ഞു. മോദി സർക്കാർ മുസ്ലീം വിരുദ്ധരാണെന്ന് കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നവര്‍ക്കുള്ള ഒരു മറുപടി കൂടിയായി ഈ തീരുമാനം.
ബംഗ്ലാദേശിൽ നിന്ന് ജീവരക്ഷാര്‍ത്ഥം പാലായനം ചെയ്ത് ഇന്ത്യയിൽ സമാധാനത്തോടെ കഴിയുന്ന ബംഗ്ലാദേശ് മുൻ പ്രധാനമന്ത്രി ഷെയ്ഖ് ഹസീനയ്ക്ക് അഭയം നൽകിയത് അത്ര നിസ്സാര കാര്യമല്ല. ലോകത്തിലെ മിക്കവാറും എല്ലാ രാജ്യങ്ങളും ഹസീനയുടെ സഹായ അഭ്യർത്ഥന നിരസിച്ചപ്പോൾ, അത്തരമൊരു സാഹചര്യത്തിൽ അവർക്ക് അഭയം നൽകുന്ന ഏത് രാജ്യമായാലും അതൊരു വലിയ ചങ്കൂറ്റവും വെല്ലുവിളിയും തന്നെയാണ്. ലോക രാജ്യങ്ങളുടെ നിലപാട് പരിഗണിക്കാതെ ഷെയ്ഖ് ഹസീനയ്ക്ക് പൂർണ്ണ പിന്തുണ നൽകാനുള്ള ദൃഢനിശ്ചയം കാണിച്ചതിലൂടെ, ഇന്ത്യ മുസ്ലീം വിരുദ്ധ രാജ്യമാണെന്ന് ആക്ഷേപിക്കുന്ന ഇസ്ലാമിക രാജ്യങ്ങൾക്ക് ഇന്ത്യ കൊടുത്ത ഒരു കണ്ണാടി കൂടിയായി അത്.
അയൽരാജ്യമായ ബംഗ്ലാദേശിൻ്റെ നാടുകടത്തപ്പെട്ട പ്രധാനമന്ത്രി ഷെയ്ഖ് ഹസീനയെ സംരക്ഷിക്കുക മാത്രമല്ല, മുഴുവൻ സ്ത്രീ സമൂഹത്തിൻ്റെയും സ്ത്രീത്വത്തിൻ്റെ ആത്മാഭിമാനവും ബഹുമാനവും അന്തസ്സും സംരക്ഷിക്കാനുള്ള കടമയും ഇന്ത്യ നിറവേറ്റി. ലോക സാഹോദര്യത്തിൻ്റെയും ലോക സമാധാനത്തിൻ്റെയും സംരക്ഷണത്തിനായി നമ്മുടെ ശാശ്വത സംസ്കാരം നിരവധി തവണ ജീവൻ ബലിയർപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. വൈകാരികമായ ഈ ആധിക്യത്തിന് ഇന്ത്യക്ക് വലിയ വില കൊടുക്കേണ്ടി വന്നു എന്നത് വേറെ കാര്യം. അത് മുന്നോട്ട് പോകും, പക്ഷേ ഇന്ത്യ ഉയര്‍ത്തിപ്പിടിക്കുന്ന ധാര്‍മ്മിക മൂല്യം ഉപേക്ഷിക്കാൻ അതിന് കഴിയില്ല.
ഷെയ്ഖ് ഹസീന വിഷയത്തിൽ കേന്ദ്രം ഭരിക്കുന്ന മോദി സർക്കാരിനൊപ്പം നിൽക്കാൻ തീരുമാനിച്ചതിലൂടെ പ്രതിപക്ഷ പാർട്ടികളും മികച്ച പ്രകടനമാണ് കാഴ്ച വെച്ചത്. പക്ഷേ, ബംഗ്ലാദേശി ഹിന്ദുക്കൾക്ക് നേരെ നടക്കുന്ന മനുഷ്യത്വരഹിതമായ അതിക്രമങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള പ്രധാനമന്ത്രിയുടെ മൗനം ചോദ്യ ചിഹ്നമായി അവശേഷിക്കുന്നു. ബംഗ്ലദേശ് അതിർത്തിയോട് ഏറ്റവും അടുത്ത് കിടക്കുന്ന പശ്ചിമ ബംഗാൾ മുഖ്യമന്ത്രി മമത ബാനർജിയാകട്ടേ ഈ വിഷയത്തിൽ മൗനം പാലിക്കുകയാണ്.
ഭാരതമാതാവ് എന്ന് നാം വിളിക്കുന്ന ഭാരതം ഇത്തരം ഭയാനകമായ ദൃശ്യങ്ങൾ പലതവണ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. പാക്കിസ്താന്‍, മാലിദ്വീപ്, അഫ്ഗാനിസ്ഥാൻ എന്നിവ ഒരുകാലത്ത് ഭാരത മാതാവിൻ്റെ ശരീരത്തിൻ്റെ ഭാഗമായിരുന്നു. എന്നാൽ, അവ ഓരോന്നായി വിഭജിക്കപ്പെട്ടു. ഏകീകൃത രാഷ്ട്രമായ ഇന്ത്യയെ വിഭജിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്ന ജിഹാദികളും വിഘടനവാദ ശക്തികളും വർഷങ്ങളായി ഇന്ത്യയ്‌ക്ക് നേരെ കഴുകക്കണ്ണുകള്‍ കൊണ്ട് നോക്കുകയാണ്.
പാക്കിസ്താന്‍, അഫ്ഗാനിസ്ഥാൻ വിഭജന വേളയിലും ഏതാണ്ട് ഇതേ അവസ്ഥയാണ് ലോകം കണ്ടത്. ഇന്ന് അയൽരാജ്യമായ ബംഗ്ലാദേശിലും അതുതന്നെയാണ് കാണുന്നത്. അവിടെ, തിരശ്ശീലയ്ക്ക് പിന്നിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന ജിഹാദി ശക്തികൾ, യുവതലമുറയെ തെറ്റിദ്ധരിപ്പിക്കുകയും പ്രേരിപ്പിക്കുകയും, യുവാക്കൾക്ക് അശാസ്ത്രീയമായ ഫണ്ട് നൽകുകയും ചെയ്യുന്നു. സ്വന്തം സർക്കാരിനെതിരെ തെരുവിൽ അക്രമാസക്തമായ കലാപം ഇളക്കിവിടുന്നതിൽ അവർ വിജയിച്ചു. വിദ്യാർത്ഥികൾ സംഘടിച്ച് പുസ്തകങ്ങളും പേനകളും വലിച്ചെറിഞ്ഞു, കൈയ്യില്‍ കല്ലുകൾ പെറുക്കി. രാജ്യത്തിൻ്റെ ലക്ഷക്കണക്കിന് കോടികൾ വിലമതിക്കുന്ന സ്വത്തിന് തീയിട്ടു. ബംഗ്ലാദേശ് പ്രധാനമന്ത്രി ഷെയ്ഖ് ഹസീന രാജ്യം വിടാൻ നിർബന്ധിതയായി.
സംവരണം കവചമാക്കി പ്രതിഷേധം സംഘടിപ്പിച്ച യുവാക്കൾ അന്ധരായി, ബംഗ്ലാദേശിൻ്റെ സ്വാതന്ത്ര്യ ചിഹ്നമായ ബംഗബന്ധു മുജീബ് ഉർ റഹ്മാൻ്റെ പ്രതിമ തകർത്തു. പ്രധാനമന്ത്രിയുടെ മകൾ ഷെയ്ഖ് ഹസീനയുടെ വസതിയിൽ അതിക്രമിച്ചു കയറി അവർ കൊള്ളയടിച്ചു. അക്രമാസക്തരായ വിദ്യാർത്ഥികൾ ഷെയ്ഖ് ഹസീനയുടെ അടിവസ്ത്രങ്ങളും ബ്ലൗസും ബ്രായും വീശിക്കാണിച്ച് അത് മൊബൈൽ ക്യാമറകളിൽ പകര്‍ത്തി സോഷ്യല്‍ മീഡിയകളിലൂടെ പ്രചരിപ്പിച്ചത് ഏറ്റവും ലജ്ജാകരമായ സംഭവമാണ്. അത് ചെയ്ത വിദ്യാർത്ഥികൾക്ക് ബംഗ്ലാദേശികളാകാൻ കഴിയില്ല. കലാപകാരികൾക്കൊപ്പം പട്ടാളവും കൈകോർത്തതുപോലെയാണ് തോന്നിയത്.
ബംഗ്ലാദേശിൽ താമസിച്ചിരുന്ന ഹിന്ദുക്കളുടെ ക്ഷേത്രങ്ങൾ തകർത്തു. കൂട്ടക്കൊലയിൽ നിരവധി ഹിന്ദുക്കൾ കൊല്ലപ്പെട്ടു. അവരുടെ വീടുകൾ കത്തിച്ചു. ശൈഖ് ഹസീന സർക്കാരിനോട് രോഷാകുലരായ ജനക്കൂട്ടം കലാകാരന്മാരും എഴുത്തുകാരും പത്രപ്രവർത്തകരും ഗായകരും ഉൾപ്പെടെ ആരെയും വെറുതെ വിട്ടില്ല. ഇപ്പോൾ പ്രക്ഷോഭം നടത്തുന്ന വിദ്യാർത്ഥികൾ ബംഗ്ലാദേശിൻ്റെ പുനർനിർമ്മാണത്തെക്കുറിച്ചാണ് സംസാരിക്കുന്നത്. ചവിട്ടിമെതിക്കപ്പെട്ട ബംഗ്ലാദേശിൻ്റെ സുവർണ്ണ ചരിത്രം പുനർനിർമ്മിക്കുമെന്ന് സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയുമോ? തങ്ങളുടെ ചരിത്രം മായ്ച്ചുകളയാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ഒരു ജനതയുടെ വിദ്യാർത്ഥികൾക്ക് ഒരിക്കലും ഒരു പുതിയ ചരിത്രം നിർമ്മിക്കാൻ കഴിയില്ല. ബംഗ്ലാദേശിൽ ഒരു ഇടക്കാല സർക്കാർ ഉണ്ടായേക്കാം. എന്നാൽ, അതിൻ്റെ ഭാവി അസ്ഥിരത നിറഞ്ഞതായിരിക്കും.
രാഷ്ട്ര പിതാവിന്റെ പ്രതിമ തകർത്ത ബംഗ്ലാദേശിൽ ഇത് എന്ത് തരം യുവശക്തിയാണ്. ഇത്തരം മോശം ചിന്താഗതിക്കാരായ യുവശക്തിക്ക് ഒരിക്കലും ബംഗ്ലാദേശിന് സുരക്ഷിതമായ ഭാവി നൽകാൻ കഴിയില്ല. ബംഗ്ലാദേശിലെ അട്ടിമറിക്ക് പിന്നിൽ ഏതൊക്കെ രാജ്യങ്ങളാണെന്ന് എല്ലാവർക്കും അറിയാം. വെറുതെ ചിന്തിക്കുക, ഷെയ്ഖ് ഹസീനയുടെ അടിവസ്ത്രം ഇങ്ങനെയാണ് കൈകാര്യം ചെയ്തിരുന്നതെങ്കിൽ, അവർ നാട് വിട്ടില്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ, പിതാവ് മുജീബുർ റഹ്മാനെപ്പോലെ അവരും കൊല്ലപ്പെടുമായിരുന്നു.
ഷെയ്ഖ് ഹസീനയ്ക്ക് അഭയം നൽകിക്കൊണ്ട് ഒരു യഥാർത്ഥ അയൽവാസി എന്നതിൻ്റെ കടമയാണ് ഇന്ത്യ നിറവേറ്റിയത്. ജീവന് ഭീഷണിയായ സാഹചര്യത്തിൽ ഷെയ്ഖ് ഹസീന മുസ്ലീം രാജ്യങ്ങളെ വിശ്വസിക്കാതെ ഇന്ത്യയെ വിശ്വസിച്ചു എന്നതാണ് ഇവിടെ എടുത്തു പറയേണ്ട പ്രത്യേകത. പ്രതിസന്ധി ഘട്ടത്തിൽ അമേരിക്ക ഷെയ്ഖ് ഹസീനയുടെ വിസ പോലും റദ്ദാക്കി. ജിഹാദി സമ്മർദത്തിൽ അവർക്ക് അഭയം നൽകാൻ ഒരു രാജ്യവും തയ്യാറാകാത്ത സാഹചര്യത്തില്‍, അവരുടെ സംരക്ഷണത്തിൻ്റെ മുഴുവൻ ഉത്തരവാദിത്തവും ഏറ്റെടുത്ത് പ്രധാനമന്ത്രി നരേന്ദ്ര മോദി സർക്കാർ മഹത്തായ മാതൃക കാട്ടി.
ഷെയ്ഖ് ഹസീനയ്ക്ക് അഭയം നല്‍കിയതിന് ഇന്ത്യക്കെതിരെ അന്താരാഷ്ട്ര സമ്മർദം കൂടിയിട്ടുണ്ടാകാം. പക്ഷേ, ‘അതിഥി ദേവോ ഭവ’, ‘വസുധൈവ കുടുംബകം’ എന്ന മന്ത്രം സ്വീകരിച്ച് ഇന്ത്യ സനാതന ധർമ്മം നടപ്പിലാക്കി. ചൈനയിൽ നിന്ന് നാടുകടത്തപ്പെട്ട ദലൈലാമ വർഷങ്ങളായി ഇന്ത്യയിൽ അഭയം പ്രാപിച്ചുവരികയാണ്. ഷെയ്ഖ് ഹസീന കേസ് മോദി സർക്കാരിൻ്റെ നയതന്ത്രപരമായ പിഴവായി പ്രതിപക്ഷ പാർട്ടികൾ കണക്കാക്കാം. എന്നാൽ, ഒരു മുസ്ലീം സ്ത്രീയുടെ ജീവൻ രക്ഷിച്ചതിലൂടെ മോദി ലോകമെമ്പാടുമുള്ള സ്ത്രീകളുടെ സ്ത്രീത്വത്തെ സംരക്ഷിച്ചു. ഈ നിര്‍ണ്ണായക വേളയില്‍ മോദി സർക്കാർ മുസ്ലീം വിരുദ്ധരാണെന്ന് ആർക്കെങ്കിലും പറയാൻ കഴിയുമോ? മറ്റൊരു രാജ്യത്തിൻ്റെ മുസ്ലീം വനിതാ പ്രധാനമന്ത്രിക്ക് അത് മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞെങ്കില്‍, ഇന്ത്യയിലെ മുസ്ലീങ്ങള്‍ക്ക് എപ്പോഴാണ് അത് മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിയുക?
ചീഫ് എഡിറ്റര്‍
