കേരളത്തിലെ മലയോര പ്രദേശമായ വയനാട് ജില്ലയിലെ മേപ്പാടിക്ക് സമീപം ചൊവ്വാഴ്ച പുലർച്ചെയുണ്ടായ ഉരുൾപൊട്ടലുകൾ രണ്ട് ചെറുപട്ടണങ്ങൾ ഉൾപ്പെടെയുള്ള ജനവാസ കേന്ദ്രങ്ങളെ ഏതാണ്ട് ഇല്ലാതാക്കിയപ്പോൾ വിവരണാതീതമായ ഒരു ദുരന്തമാണ് അരങ്ങേറിയത്. ഏറ്റവും പുതിയ കണക്കനുസരിച്ച് മരണസംഖ്യ 249 ആണ് – 240 പേരെ കാണാതായിട്ടുണ്ട്. ഇത് ഇനിയും ഉയരാം. നാശത്തിൻ്റെയും ഭൂപ്രദേശത്തിൻ്റെയും കാലാവസ്ഥയുടെയും വ്യാപ്തി ഉയർത്തുന്ന വെല്ലുവിളികൾക്കിടയിൽ, രക്ഷാപ്രവർത്തനങ്ങളും പുരോഗമിക്കുന്നുണ്ട്. ദുരന്തത്തിൻ്റെ യഥാർത്ഥ വ്യാപ്തി അനാവരണം ചെയ്യപ്പെടുമ്പോൾ, വിനാശത്തിൻ്റെയും നിരാശയുടെയും സങ്കടത്തിൻ്റെയും ഹൃദയസ്പർശിയായ കഥകളാണ് വിവരിക്കുന്നത്.
2018ലെ മഹാപ്രളയം കേരളത്തിലുണ്ടായ ഏറ്റവും വലിയ മഴ ദുരന്തമായിരുന്നു. പാരിസ്ഥിതികമായി ദുർബ്ബലമായ സംസ്ഥാനത്ത് പ്രകൃതിദുരന്തങ്ങൾ പതിവായി മാറിമാറി സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും എന്നതിൻ്റെ ഭയാനകമായ ഓർമ്മപ്പെടുത്തലാണ് വയനാട്ടിൽ സംഭവിച്ചത്. കേരളത്തിലെ ദുരന്തങ്ങളെ മാരകമാക്കുന്നത് ഉയർന്ന ജനസാന്ദ്രതയാണ്, അത് മനുഷ്യച്ചെലവ് വർദ്ധിപ്പിക്കുകയും, രക്ഷാപ്രവർത്തനവും ദുരിതാശ്വാസവും ദുഷ്കരമാക്കുകയും, പ്രതിരോധ, ലഘൂകരണ നടപടികൾ നടപ്പിലാക്കുന്നത് സങ്കീർണ്ണമാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
പ്രകൃതിദത്തവും മനുഷ്യനിർമ്മിതവുമായ ഘടകങ്ങളാൽ ദുരന്തങ്ങളുടെ വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന ആവൃത്തിക്ക് കാരണമാകാം. കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനം മൺസൂൺ മഴയുടെ പാറ്റേണിൽ കാര്യമായ മാറ്റം വരുത്തി, മണ്ണിടിച്ചിലിനും വെള്ളപ്പൊക്കത്തിനും സാധ്യതയുള്ള അസാധാരണമായ കനത്ത മഴയ്ക്ക് കേരളം ഇപ്പോൾ സാക്ഷ്യം വഹിക്കുന്നു. വന നശീകരണം, നിർമ്മാണം, ഖനനം, വിനോദസഞ്ചാരം തുടങ്ങിയ മനുഷ്യ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ഇത്തരം ദുരന്തങ്ങൾക്ക് കാരണമാകുക മാത്രമല്ല, നാശത്തിൻ്റെ തോത് കൂടുതൽ വഷളാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ദുർബലമായ പരിസ്ഥിതിയുടെ സംരക്ഷണം ഉറപ്പാക്കുന്നതിൽ പരാജയപ്പെട്ടതിന് മാറി മാറി സംസ്ഥാനം ഭരിക്കുന്ന സര്‍ക്കാര്‍ ഉത്തരവാദികളാണ്. പാരിസ്ഥിതിക ലോല പ്രദേശമായ പശ്ചിമഘട്ട സംരക്ഷണത്തിനുള്ള നടപടികൾ ശുപാർശ ചെയ്ത ഗാഡ്ഗിൽ കമ്മിറ്റിയുടെ റിപ്പോർട്ടിനെതിരായ എതിർപ്പ് നിലനില്‍ക്കേ, കസ്തൂരിരംഗൻ കമ്മിറ്റി തയ്യാറാക്കിയ റിപ്പോര്‍ട്ടിനെതിരെയും ശക്തമായ എതിര്‍പ്പാണ് നിലനില്‍ക്കുന്നത്.
അതിരൂക്ഷമായ കാലാവസ്ഥയുടെയും പ്രകൃതിദുരന്തങ്ങളുടെ ആവർത്തനത്തിൻ്റെയും യാഥാർത്ഥ്യത്തിലേക്ക് കേരളം ഉണരണം. കേടുപാടുകൾ കുറയ്ക്കുന്നതിന്, ദുരന്തങ്ങളെ നേരിടാൻ ജനങ്ങളും സര്‍ക്കാരും സജ്ജരാകണം. മനുഷ്യ ആവാസവ്യവസ്ഥയുടെ സാന്ദ്രത കണക്കിലെടുക്കുമ്പോൾ, പരിസ്ഥിതി വിദഗ്ധ പാനലുകളുടെ എല്ലാ ശുപാർശകളും കർശനമായി നടപ്പിലാക്കാൻ സംസ്ഥാനത്തിന് എന്തുകൊണ്ട് കഴിയുന്നില്ല? സെൻസിറ്റീവ് സോണുകളിലെ മനുഷ്യ പ്രവർത്തനങ്ങൾ അനിയന്ത്രിതമോ നിരീക്ഷിക്കപ്പെടാതെയോ പോകരുത്.
വികസനത്തിലെ സുസ്ഥിരതയെ അവഗണിക്കാൻ സംസ്ഥാനത്തിന് കഴിയില്ല. കൂടാതെ, സാധ്യമായ മണ്ണിടിച്ചിലുകളെയും വെള്ളപ്പൊക്കത്തെയും കുറിച്ച് ജനങ്ങളെ ബോധവാന്മാരാക്കുന്നതിന് ശക്തമായ നിരീക്ഷണവും മുന്നറിയിപ്പ് സംവിധാനങ്ങളും സ്ഥാപിക്കേണ്ടതുണ്ട്. ഉരുൾപൊട്ടൽ സാധ്യതയുള്ള പ്രദേശങ്ങൾ തിരിച്ചറിയുകയും, അവശിഷ്ടങ്ങൾ ഒഴുകുന്നതിൻ്റെ പാത പ്രവചിക്കാൻ ‘റൺ ഔട്ട് മാപ്പുകൾ’ തയ്യാറാക്കുകയും വേണം. ദുരന്തങ്ങൾ നേരിടാൻ സത്വര നടപടികള്‍ സ്വീകരിക്കുന്നതില്‍ സംസ്ഥാന സര്‍ക്കാര്‍ ഇനിയും അനാസ്ഥ കാണിക്കരുത്.
ചീഫ് എഡിറ്റര്‍
