സെസ്റ്റീന്‍ ചാപ്പലിന്റെ മുകള്‍ത്തട്ടിലെ അള്‍ത്താരയില്‍ വിശുദ്ധചിത്രങ്ങള്‍ ചാരുതയോടെ പിറന്നു വീണപ്പോള്‍ മൈക്കെലാഞ്ജലോ എല്ലാം മറന്നു. ശാരീരിക മാനസിക വേദനകളെ സൃഷ്ടിയുടെ ആവേശം മൈക്കിളില്‍ അലയടിച്ചുയര്‍ന്നു. ഇതു പ്രതീക്ഷിച്ചതുപോലെ ഉയരുന്നു. ഒരോ രൂപവും ഭാവനയുടെ കരുപിടിപ്പിച്ച മൂശയില്‍ നിന്നടര്‍ന്നു വീണപ്പോള്‍ ചിത്രരചനയ്ക്കുണ്ടായ ഒരു പുതിയ മാനം മൈക്കിളിനെ ഏറെ സന്തോഷിപ്പിച്ചു. പെന്‍സില്‍ കൊണ്ട് രൂപരേഖ ഇട്ട്‌ അവയില്‍ വിവിധ നിറമുള്ള ചായങ്ങള്‍ പുരണ്ടപ്പോള്‍ ജീവനുള്ള ചിത്രങ്ങള്‍ ഉയര്‍ത്തെണീറ്റു. അരോഗദൃഡഗാത്രരുപങ്ങള്‍. അള്‍ത്താര മദ്ധ്യത്തിലെ ആദ്യ ചിത്രങ്ങളെ നോക്കി മൈക്കിള്‍ ആത്മഗതം നടത്തി. നന്നായിരിക്കുന്നു! പ്രപഞ്ച സൃഷ്ടി- ഇരുളില്‍നിന്ന്‌ വെളിച്ചത്തെ വേര്‍തിരിക്കുന്നു. ആകാശവും ഭൂമിയും കടലും കരയും തെളിയുന്നു. കരയിലും കടലിലും വൃക്ഷലതാദികള്‍, പക്ഷിമൃഗാദികള്‍ ഉരഗ,സസ്ത നജീവികള്‍, കടല്‍ജീവികള്‍ ഇവകളുടെ തിളക്കം. മനുഷ്യ സൃഷ്ടി-സ്രഷ്ടാവിന്റെ അതേ രൂപസാദൃശ്യത്തില്‍. ആദാമിന്റെയും ഹവ്വായുടെയും സൃഷ്ടി, അവരുടെ വീഴ്ച, പറുദീസയില്‍നിന്നുള്ള നിഷ്‌ക്കാസനം. നോഹിന്റെ ബലി, ജലപ്രളയം,…
കഥ പറയുന്ന കല്ലുകള്‍ (നോവല്‍ -18): ജോണ്‍ ഇളമത
